براندازی با مثلث اینترنت

سید میثاق اختر- misagh_weblog@yahoo.com شنبه 10 اردیبهشت 1390(30/04/2011 )

در جهان امروز در مورد برانداز بودن یا نبودن اینترنت دو دیدگاه شایع وجود دارد که دسته ی اول بر این باور هستند که اینترنت با محوریت مثلث برانداز تویتر-فیس بوک و یوتیوب و با کمک رسانه های دیگری چون شبکه های ماهواره ای و تلفن همراه می تواند به سادگی کشورهایی با حکومت های دیکتاتوری را دچار دگرگونی کند و به سوی دمکراسی و آزادی سوق دهد و برای آن نیز کشورهایی چون مصر و تونس را مثال می زنند.

از سوی دیگر و در دیدگاه مقابل افراد نظر دیگری دارند و بر این باور هستند که اینترنت به راستی نمی تواند تنها عامل تغییر در کشور های گرفتار حکومت های غیر مردم سالار باشند و مثال آنها برای اثبات این ادعا ایران است.

اما آنچه به واقعیت نزدیکتر است و بسیاری از مخالفان نیز بر این باور هستند این است که اینترنت برای حکومت های دیکتاتوری یک خطر جدی است و حیات دیکتاتورها در گرو موفقیت آنها در کنترل گردش آزاد ایده ها و اطلاعات است.

به واقع نمی توان اینترنت را عامل اصلی دگرگونی دانست و نقش مردم آگاه را نادیده گرفت و به طور مثال نقش طارق طیب (کوبنده پاک) در تونس را برای بیداری هم میهنانش کم رنگ در نظر گرفت اما باید قبول کرد که آگاهی بدست آمده توسط مردم امروز مدیون اینترنت است و همین اینترنت است که می تواند آزادی و دمکراسی را هم چون یک نرم افزار کامپیوتری سودمند در همه جای دنیا منتشر نماید و در اختیار کاربران تشنه ی آن قرار دهد. باید پذیرفت که اگر انقلاب مشروطه انقلاب روزنامه ها و شبنامه ها – انقلاب ایران انقلاب زیراکس و نوار کاست بوده ، انقلاب امروز مردم خاورمیانه انقلاب اینترنت است.

در نگاهی آماری نیز شاید بتوان دلیل موفقیت شهروندان یک کشور را در پیروزی اعتراضات برخاسته در کشورهای منطقه خاورمیانه در چند ماه اخیر بررسی کرد.

ضریب نفوذ اینترنت در تونس 33 درصد و ضریب نفوذ تلفن همراه 85 درصد است.

ضریب نفوذ اینترنت در ایران 43/2 درصد و ضریب نفوذ تلفن همراه 55 درصد است.

ضریب نفوذ اینترنت درمصر 8/3 درصد و ضریب نفوذ تلفن همراه 140 درصد است.

ضریب نفوذ اینترنت درسوریه7/7 درصد.

 است.  Internetworldstats آمارها به گزارش پایگاه اینترنتی

حال بر این آمار باید محدودیت های اعمال شده توسط دولت های این کشورها را نیز افزوده مانند این که در ایران پر بیننده ترین صفحه از لحاظ بازدید صفحه ی فیلترینگ این کشور است که خود حاکی از فیلترینگ شدید در این کشور و محدودیت اعمال شده بر روی اینترنت، پس می توان این طور نتیجه گرفت که درصد موفقیت مردم کشورها نیز در پیروزی علیه حکومت های دیکتاتوری خود رابطه ی بسیاری با این آمارها دارد و اینگونه قابل توجیه هستند.ضمنا باید دانست که حدود 60 درصد جمعیت منطقه خاورمیانه زیر 30 سال هستند.

سوریه در چند ماه اخیر دسترسی به فیس بوک را ممکن ساخت در صورتی که بسیاری می دانند سیاست اصلی این کشور جداسازی خود از جهان است که مهم ترین عامل بازدارنده ی رشد اقتصادی و حل مشکل بزرگی به نام بیکاری در این کشور است. پس این طور می شود که مردم این کشور از طریق همین اینترنت متوجه این مشکلات شده و دیگر 30 سال وضعیت فوق العاده در این کشور را تاب نیاورده و دست به اعتراضات گسترده می زنند.حال از بین تمامی کشورها و حکومت های موجود در آنها، حکومت های توتالیتر شروع به مبارزه با این ابزار کسب آزادی می کنند، بیشتر به صورت محدود کردن اینترنت و به شکل کم رنگ تر استفاده از این ابزار برای ایجاد ایدئولوژی برای پیشبرد اهداف غیر دمکراسی خواهانه خود که به دلیل ساختار آزادی طلبانه ی اینترنت به موفقیت کمتری در این حوزه دست پیدا می کنند.

بدین سان این حکومت ها از اینترنت و ابزارهای اجتماعی آن به خصوص تویتر- فیس بوک و یوتیوب با نام مثلث براندازی یاد می کنند. این گونه می توان عدم موفقیت مردم در کسب آزادی را در کشورهایی چون ایران توجیه نمود.

تحولات در منطقه خاورمیانه و کشورهای عربی به سادگی بیانگر این موضوع بود و با تشکیل و رشد وبلاگ ها – مجلات اینترنتی و... در شهرهای آزاد شده لیبی بالافاصله بعد از آزادی از دست دیکتاتور فرسوده این کشور (معمر قذافی) و کشورهای دیگر چون مصر و تونس اهمیت اینترنت در سطح آگاهی مردم و نقش آن را در دنیای امروز روشن کرد.چنانکه به بیان همین دیکتاتور فرسوده (معمر قذافی) در نصیحتی که خطاب به مردم تونس از شبکه دولتی لیبی پخش شد می گوید: شما به راستی به اینترنتی که هر دیوانه ای- هر مست لایعقلی هرچه می خواهد می تواند در آن بنویسد اعتماد دارید؟ چطور ممکن است؟ آیا باید به همین سادگی آنچه در اینترنت می آید باور کنید و قربانی شوید؟ آیا این درست است که ما قربانی فیس بوک و یوتیوب شویم؟ اینترنت دارد به ما می خندد و کشورهای مان را ویران می کند.سخنانی که تمامی دیکتاتورها می زنند و امثال آن را امروز در کشورهایی چون سوریه و... این روزها زیاد می شنویم.

کشورهای دیگر نیز گرفتار دیکتاتورهای حکومتی خود هستند با دنبال کردن همین مش آزادی خود را از طریق همین مثلث برانداز دیکتاتوری دنبال می کنند.